بعد از مرحله اوّل

سلام

خب دیروز امتحان مرحله ی اوّل دهمین دوره ی المپیاد نجوم و اخترفیزیک هم برگزار شد و خیلی ها هم شرکت کردن.

امتحان نسبت به سال قبل میشه گفت سخت تر شده بود و خوشبختانه این سخت شدن زیاد در منابع توصیفی نبود و برخی از سوالات مرحله ی اوّل امسال واقعن زیبا بودن. 

متأسّفانه برخی از دوستان فکر می کنن که امتحان اصلن ارزشی برای ما نداره و ما بی خیالیم و ... 

امّا این امتحان درصدی از نمره ی انتخابی ما رو تشکیل میده و در نتیجه خیلی مهم تر خواهد بود از کسایی که فقط می خوان قبول شن!

سوالی که الان پرسیده میشه کف قبولیه که سوال منطقی ایه؛ امّا نمیشه به این راحتی به اون جواب داد. به دو دلیل:1- سطح سوالات و دانش آموزان هر سال با سال قبل متفاوته و تابع این تغییرات، اونقدر ساده نیست که بشه به این راحتی گفت! 2- کف قبولی عملن بی‌معنیه! چرا که کمیته یه تعداد مشخّصی رو برای مرحله‌ی دوّم مد نظر داره و هیچ وقت کفی از طرف کمیته تعیین و اعلام نمیشه! هر سال هم کف اینطوری معلوم میشه که کسایی که خودشون درصدشونو حساب کردن و درصد هاشون پایین بوده و قبول شده، میان میگن من با این درصد قبول شدم، پس به نوعی یه "کف" تعیین می کنن! اصلن لزومی نداره که کسی نباشه که از اون ها پایین تر نزده باشه و اعلام نکرده باشه! پیشنهاد من بیشتر اینه که زیاد درگیر کف و این مسائل نشید!

در مورد جواب های مرحله یک هم اینایی بود که به نظر ما رسید! لزومی نداره درست باشه ولی تلاشمون رو کردیم که دقیق باشه و همونطور که دیدید گزینه های دوّمی هم که به ذهنمون رسیده رو نوشتیم!

امّا بحث اصلی:

همیشه و بعد هر امتحان دو گروه تشکیل میشه، یکی گروهی که امتحانشو خوب داده و یکی که خراب کرده؛ امّا عملکرد تو امتحان بعدی کاملن به خود آدمش بستگی داره! یعنی میشه یکی امتحانشو عالی بده و اینقدر مغرور شه که مرحله دو قبول نشه! میشه یکی امتحان مرحله یکشو خوب نداده باشه امّا اونقدر پشتکار و قدرت داشته باشه که بیاد و طلا شه! کامللللللللللللن بستگی به خود طرف داره!

ببینید بچّه ها من خودم همین سال پیش دانش آموز سوّم بودم و خیلی خوب می دونم و دیدم که خوب دادن و یا خراب کردن مرحله یک میتونه چه تأثیر مهمّی رو اعتماد به نفس آدم داشته باشه! امّا شما از الان تا مرحله دو حدود 2 و نیم ماه وقت دارید. کاملن دست خودتونه که مغرور بشید به یه مرحله یک عالی و یا دپرسد بشید از یه مرحله یک گند! مرحله یک ما نه مثل فیزیکی ها تأثیری تو مرحله دومون داره و نه کلّن مرحله یک ها افتخار خاصی به حساب میان! 

یه بار پشت اون دفترچه ی مرحله یکتون رو بدون قصد مسخره کردن بخونید‍! اگه شما بتونید روش مطالعه ی المپیادی، علاقه مندی به مسائل علمی و جرئت بررسی این مسائل رو به دست بیارید، جدّن بزرگترین دستاورد علمی کل عمرتون خواهد بود! این حرف برا من خیلی مسخره میومد که طلایی هامون میگفتن روش مطالعه مهم تر از طلاست و اینا! منم میگفتم برو بابا شما ها طلا دارین اصلن نمی فهمین قضیه چیه و خوشی زده زیر دلتون! امّا الان جدّن می بینم اگه اون روش مطالعه و برنامه ریزی رو برای خودم حل نکنم، 10 تا طلا جهانی هم داشته باشم، به هیچ چی و هیچ جا نمی رسم! بچّه ها المپیاد فوقش برای طلایی ها چهار سال طول بکشه، امّا بعدش که میری دانشگاه نه زور بابا مامان بالا سرته که درس بخونی نه معلّم راهنمایی داری نه هیچی!! بعد دانشگاه تو زندگی هم همینطور! خودتی و خودت

 اگه از الان یاد نگرفته باشی که رو پای خودت وایستی، از شکستات ناراحت شی ولی به بهترین نحو استفاده کنی و از بردات لذّت ببری امّا مغرور نشی، برنامه بریزی و بهش عمل کنی، و از همه مهمتر "بدونی داری چی کار می کنی" بعدن تو زندگی خیلی بد جور میخوری! پس الان بشینید یه بار با خودتون حلّش کنید! می خواید چجوری زندگی کنید؟ الان وقت خوبیه! ولی خواهشن به نتیجه برسید و با خودتون رو راست باشید!

خدا رو شکر ما اونقد باهاتون رفیق بودیم که باهامون درد و دل می کنید و باهامون شوخی هم میکنید! این یعنی ما به قسمت زیادی از هدفمون رسیدیم! موفّٔقیّت آدم های پر تلاش و با هوش برای همه شیرینه 

اگه به نتیجه رسیدید با خودتون که موفّق هستید، اگه نرسیدید انشاالله موٰفّق باشید

عذرخواهی هم نمی کنم از طولانی بودنش چون واقعن از ته دل اینا رو نوشتم و هدفم تلف کردن وقت کسی نبوده! :)

آخرشم یه بیت از حافظ:

"میان عاشق و معشوق هیچ حایل نیست

تو خود حجاب خودی "حافظ" از میان برخیز"