یک بحث

سلام

با توجه به تعداد زیاد نظرات و بحث گسترده ای هم که مطرح شده به نظرم خوب اومد که همه حرف هارو در قالب یه پست جواب بدم .

اولا کلمه ای پیدا نمی کنم برای کسی که به خودش اجازه می ده برای کس دیگه ای متاسف باشه !

دوما ببنید همه ما آدم ها به طور تجربی می دونیم که اگه یه هدف تو زندگیمون تعریف کنیم و بخوایم در یک مسیر مستقیم حرکت کنیم تعداد بیشماری عامل خارجی سعی می کنند شما رو از مسیرتون منحرف کنند ، بسته به استحکام شخص در مسیر این انحرافات می تونند شخص رو به کل از مسیر منحرف کنند یا باعث شن شخص حول اون خط نوسان کنه ، اون دسته از افراد که کلا منحرف میشن که جای بحث نداره ! ولی بحث نوسانات حول مسیر و هدف به نظرم خیلی جالبه .

چون تعداد عوامل خارجی تقریبا بی نهایت ه پس شاید بشه یه جوری حول خط مستقیممان یه نمودار گوسی در نظر گرفت و یه جور سیگما یا مفهوم مشابه ش رو تو جایگاه ها و شرایط خاص زندگی تعریف کرد  . ( فکر می کنم این علمی ترین روشیه که میشه مسیر رسیدن به یه هدف رو مدل و توصیف کرد ) مثلا همه می دونیم که در امتحان رصد درصد شانس یا خطای آزمون از همه امتحان های دیگه بیشتره (بیایید دوره 40 قشنگ درک می کنید :)) ) ولی اگه فرض کنیم که طراحان سوال نهایت سعی شون برای کم کردن بخش شانس امتحان کرده باشند و اگه درصد کل رصد رو 15 در نظر بگیریم بدیهیه که درصد خطا ی آزمون نمی تونه عددی مثل 14 باشه !! شاید 2 یا 3 معقول باشه (سیگمای نمودار گوسی در امتحان رصد ) 

در این صورت بسیاری از افراد که "توانایی " رصدی خوبی دارند نمره خوبی نمی گیرند و بسیاری که "توانایی " رصدی کمتری دارند نمره ی خوبی می گیرند ! منم قبول دارم که این بخش قضیه "حس " خوبی به آدم نمی ده ! 

ولی حالتی رو فرض کنید که یک شخص بقدری در رصد توانایی داشته باشه و تمرین کرده باشه که مثلا با گپی به اندازه ی خطای آزمون اول بشه ، آیا خطای آزمون می تونی خللی در کسب رتبه اول اون به وجود بیاره ؟؟

یا مثال سرماخوردگی مطرح شد ، میشه فرض کرد که علم پزشکی بقدری پیشرفت کرده که ما بتونیم به دست بیاریم که یک شخص سرماخورده نهایتا سر جلسه امتحان به چه بازدهی می تونه دست پیدا کنه مثلا عدد 60 درصد بازده در زمانی که سالم است رو فرض کنید ، فرض کنید شخصی بقدری در تئوری توانا ئه که حتی با 60 درصد دانسته هاش هم می تونه رتبه مورد نظرشو کسب کنه ، آیا سرماخوردگی تونست مانع موفقیت اون بشه ؟؟

در مواجهه با مسائل زندگی دو نوع دیدگاه همواره در تاریخ رایح بوده ، دیدگاه اول اینجوریه که  من اصغر آقا رو می بینم که با ایکس مقدار تلاش به موفقیت رسید پس من هم ایکس مقدار تلاش می کنم و توقع موفقیت مشابه دارم ، و وقتی موفق نشدم حتما قسمت نبوده !! و اگر هم موفق شدم و خواستن باهام مصاحبه کنن یادم می مونه که بگم لطف الهی بوده

دیدگاه دوم در توجیح عدم موفقیت دوست اصغر آقا توجیح بهتری از مفهوم قسمت ارائه می کنه ! دیدگاه دوم میگه ممکنه اصغر آقا با ایکس مقدار تلاش و البته با کمک مثبت بخش "شانس " قضیه به موفقیت رسید ! و ممکنه تو با همون ایکس مقدار تلاش از شانس بدت ، شانس قضیه به ضررت تموم شه و موفق نشی !! 

یک جمله ای داره آقای صدرالدینی که من خیلی ازش لذت بردم اونم اینه که المپیاد بیشتر از همه چی شبیه فوتباله !

(اینو در جواب اون خانوم ی که گفتن شهرستانی هستند و ما خیلی گنده شدیم و .. عرض می کنم )

مثال خیلی خوبش که من خیلی بهش علاقه مندم مقایسه ی رونالدو و مسی ه ! :دی

ببینید حتی طرفداران افراطی رونالدو هم ته دلشون می دونن که مسی از لحاظ خلاقیت و هوش از رونالدو بهتره ! هم زمان که دارید مسی رو تحسین می کنید بیایید از دریچه نگاه رونالدو به قضیه نگاه کنید ، یک آدم فوق جاه طلب و زحمت کش که چشماشو باز کرده و دیده یه شخصی وجود داره به نام مسی با کلللی تحسین و طرفدار که از اون باهوش تره و کارهایی می کنه که اون نمی تونه (در هر رشته ای بخواهید وارد شوید ممکن ه با چنین شرایطی مواجه شوید ) رونالدو از وقتی به دنیا اومده آرزوی بهترین فوتبالیست دنیا شدن رو داشته ! و حالا یکی پیدا شده که از لحاظ هوشی از اون بهتره ! هوش رو نمی شه افزایش داد ! نمی شه کم کرد ! رونالدو معامله رو جای دیگه انجام داد و تلاش کرد تلاش کرد تلاش کرد در هز مهارت فوتبالی که بگید جزو برترین ها شد "مسی " رو با اوون همه تحسینی که "انسان " به طور ناخودآگاه برای نبوغ قایله زمین زد و توپ طلا ی امسال رو کسب کرد ، شاید اشک هایی که اون شب ریخت چکیده ای بود بر 27 سال تلاش مداوم و خستگی ناپذیر ، حالا پارامتر شانس توی فوتبال چیه ؟؟ اولین گزینه مصدومیت ه ! کی می دونه کی و کدوم مدافع قرار روش تکل بره ؟؟ رونالدو ولی شانس رو کم کرد ، آنچنان عضلات ورزیده ای پرورش داد که اولا عمر فوتبالیش رو افزایش داد دوما احتمال مصدومیتشو . خانومی که گله مند بودید از خدا و می گفتید چرا تو شهرستان بدنیا اومدید ، شما می خواید موفق بشید ، شاید حتی آرزوش رو داشته باشید ولی جلو چشماتون افرادی رو می بینید که بسیار از شما جلوترند به نظرتون راه حل چیه ؟ می تونید بشینید و از خدا گله کنید و بگید قسمت نبود و ... یا ... بیشتر تلاش کنید ، خیلی بیشتر !

بهش فکر کنید 

تو زندگی هیچ وقت مقدار اولیه مهم نبوده ، همیشه مشتق تعیین کننده است .